Yılın Son Sözü - Hoşçakal 2015

Evet, gerçekten Hoşçakal 2015. Yılın son sözü bu olsun. Bu yıl hem kendim adına hem ülkem adına oldukça ağır olayların yaşandığı bir yıl oldu. Yeri geldi ağladık, yeri geldi güldük ama olsun varsın hep pozitif düşünmeye çalıştık. En azından düşünmeye çalıştık derken, sizi kastediyorum kendim adına çoğu zaman öyle olmadı ama neyse bir şekilde kotardık alt bölgeyi. Alt bölge demişken, yine vermeye çalıştığım şahane kilolarımı vermeye çalışma çabalarım suya düştü. Ulen o kadar diyetisyene gittim, aç kaldım, ağladım, yalvardım. Yok! Bana mısın demeyen bir bünye ! Sanırım 2016 planları arasına sporu ekleme vakti gelmiştir artık. Başka bir çözüm bulamıyorum.

2015 genel olarak iş sebebiyle çok seyahat ettiğim bir yıl oldu. Oh ne güzel geziyosun diyenlere iki kelam laf ederek gittim geldim bu seyahatlere. Uçak kaçırma korkuları arasında, yapacağım sunumlara ve gireceğim toplantılara hazırlanırken uykusuzluktan kafam düşerken buldum kendimi uçak koltuklarında veya havaalanı sandalyelerinde. Bazen keşke Burning Man'e gidiyor olsam diye hayıflandım toplantıya uçarken. Bu kurumsallıktan kurtulup, vurasım geldi kendimi kışın ortasında kaçabileceğim sıcak yörelere...Şu blogdan para kazanmanın hayalini kurdum. Yemin ederim tası tarağı toplar her gün seyahate, yeme-içme tadımına çıkardım sizin için. ( kilolar bile es geçiliyor )

Aşk ? 2015 bana ne verdi. Hiç bir şey :) Tabi ki arada ufak kaçamaklar olmadı değil ama genel olarak pek amacına uygun bir yıl değildi. 2016'da saygılı, seviyeli, aşklı, dürüst, sıcak bir insan olsun hayatımda artık. Dileğim budur senden 2016. En çok arkadaşlarımı sevdiğimi anladım ben bu sene. O anlamda açıkça öğretici bir yıl oldu. Çok canımın acıdığı bir zamanda ne kadar yanımda, koltuk altlarımdan sıkıca kavrayıp havaya kaldıran insanlar varmış hayatımda dedim şaşkınlıkla. Bu kadar olduğunu bilmiyordum, iyi ki varlar, iyi ki arkamdalar ve hiç ama hiç gitmesinler.

Bisiklete bindim bol bol, öyle kasıp da öndekilere yetişeyim diye delirmedim; yavaş yavaş; ağır ağır ilerledim ama eninde sonunda vardım o bitişe. Sindirdim pedal çevirmeyi. İyi geldi. 2016'da tenis oynamaya karar verdim ve de yoga yapmaya. Bunlarla ilgili de ayrıntılı bilgi vereceğim önümüzde ki dönemlerde.

Kötü bir olay olarak çok sevdiğim aile büyüklerimden birini kaybettim. Pamuğum gitti. Çok severdim. Hala da çok seviyorum. Yattığı yer nur olsun. Huzur içinde uyusun. Bana güzelliklerle gülümsesin yukarıdan. Biliyorum görüyor bizi. Bu satırları yazdığımı bile görüyor. Daha sayfalarca yazılacak harika şeyler hak ediyorsun sen, meleksin şimdi, uç üzerimizde.

Her ne kadar ölüm varsa doğum da var. Bir kaç arkadaşım doğurdu, güzel minik bebeklerimiz oldu. Bunların dışında hamile haberlerimiz var. Mutlu olduk hep birlikte.

2015 iyisiyle, kötüsüyle geçti gidiyor saatler kaldı bitmesine ve ben halen bir yılbaşı programı yapmış değilim ! :) Bakalım bugün de rüzgar nereye çekerse orası olsun ...

Herkese mutlu yıllar...